ΝΟΜΙΚΗ ΔΡΑΣΗ
«Όρθιοι και μόνοι μέσα στην ερημία του πλήθους…»
Μ. Αναγνωστάκης
Στην εποχή της παγκοσμιοποιημένης χρηματοπιστωτικής πραγματικότητας η νομική δράση μετεξελίσσεται από απλή δικανική παρουσία στο δικαστήριο σε ένα πολύπλοκο λειτούργημα.
Μέσα στις γνωστές σε όλους συνθήκες της εγχώριας οικονομικής κρίσης αλλά και του ταραγμένου από ανισότητες κάθε μορφής πλανήτη μας η νομική δράση μετατρέπεται από την απλοϊκή της μορφή (της συνήθους απλής υπερασπιστικής παρουσίας στο δικαστήριο) σε μιαν εργώδη, πολύπλοκη, ιδιαίτερα απαιτητική ολιστική παροχή εξειδικευμένης νομικής υπηρεσίας, στη βάση της κοπιώδους συνδυαστικής προσπάθειας μελέτης της πολύπλαγκτης νομολογίας, εθνικής και διεθνούς και του περιγράμματος της ογκωδέστατης σε μέγεθος και περιπτωσιολογία αντίστοιχης νομοθεσίας.
Εκεί βρισκόμαστε, πιστοί στις αρχές, τον όρκο και τη δεοντολογία του δικηγόρου υπερασπιστή, του νομικού συμβούλου παραστάτη αλλά με την απαιτούμενη συλλογικότητα και συνεργασία των πολλών, τις θεμιτές επινοήσεις νέων εργαλείων νομικής υποστήριξης, προσαρμοσμένοι στο ταχέως μεταβαλλόμενο απαιτητικό ευρωπαϊκό δικαιικό περιβάλλον.
Η νέα μορφή των αξιόπιστων νομικών και δικηγορικών υπηρεσιών, μας επέβαλε σύγχρονες προσαρμογές στην αποτελεσματικότητα, στην ποιότητα, στην ταχύτητα και στην πληρότητα.
Με πλήρη συναίσθηση της ευθύνης μας.
Με συνεχή ενημέρωση, έρευνα, νέα πεδία αναζητήσεων και διαρκούς εκπαίδευσης.
Με επίκεντρο τον εντολέα και την προσωπικότητά του.
Με απόλυτη επίγνωση της επιβαλλόμενης κοινωνικής αλληλεγγύης προς τους αδύναμους.
Για μας η εντολή είναι τόσο καίρια ενέργεια (κατάθεση ψυχής και εμπιστοσύνης) και ο εντολέας τόσο σημαντική προσωπικότητα, που δεν επιτρέπει ούτε την παραμονή τους στις παρωχημένες έννοιες του «πελάτη» και της «πελατείας» ούτε την αμαχητί παράδοσή τους στην απρόσωπη, μαζική και υπαλληλοποιημένη νομική βιομηχανία των «υπερατλαντικού και πολυεθνικού τύπου» νομικών επιχειρήσεων της τυποποιημένης (και ενίοτε «copy paste») νομικής υπηρεσίας-προιόντος εκμετάλλευσης των νέων δικηγόρων και συσσώρευσης κερδών.
Σε πείσμα των καιρών, με πρόταγμα το στίχο του ποιητή της πόλης μας Μανόλη Αναγνωστάκη βρισκόμαστε «….. Όρθιοι και μόνοι μέσα στην ερημία του πλήθους…».
Κρατάμε το νήμα της ελληνικής δικηγορικής παράδοσης, το ήθος της μεγάλης δημοκρατικής διαδρομής του Σώματος και προετοιμασμένοι για το «μέλλον που δεν περιμένει», συνεχίζουμε να βλέπουμε και να ενεργούμε, μπροστά!