Τα νέα μας
ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΣΕ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ!
Αριθμός απόφασης 9992/2017
ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
ΤΜΗΜΑ Ι΄ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ
Συνεδρίασε δημόσια, στο ακροατήριό του στη Θεσσαλονίκη, την 25η Σεπτεμβρίου 2017, και ώρα 09:30΄, με δικαστή τον Αλέξανδρο Κελτιμλίδη, Πρωτοδίκη Διοικητικών Δικαστηρίων και γραμματέα την Γεωργία Μπόζη, δικαστική υπάλληλο,
για να δικάσει την προσφυγή με χρονολογία κατάθεσης 25.5.2010,
της ανωνύμου εταιρίας με την επωνυμία **********, εδρευούσης επί της οδού****** αρ. *** στην Αθήνα, νομίμως εκπροσωπουμένης, η οποία παραστάθηκε δια του πληρεξουσίου δικηγόρου Κωνσταντίνου Μαμέλη,
κατά του Ελληνικού Δημοσίου, που εκπροσωπείται από ******************************
ο οποίος παραστάθηκε με την υποβολή δήλωσης κατ΄ άρθρο 133 παρ 2 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας.
Κατά τη συζήτηση, ο διάδικος που εμφανίσθηκε στο ακροατήριο ανέπτυξε τους ισχυρισμούς του και ζήτησε όσα αναφέρονται στα πρακτικά.
Το Δικαστήριο, αφού μελέτησε τα έγγραφα της δικογραφίας και τις διατάξεις του νόμου, έκρινε ως εξής:
1. Επειδή, με την κρινόμενη προσφυγή, για την οποία καταβλήθηκε το νόμιμο παράβολο (βλ. σχετ. το με κωδικό παραβόλου 164502970957 1113 0096 e-παράβολο), ζητείται η ακύρωση της υπ΄αρ. πρωτ. ************** απόφασης της Διευθύντριας του Περιφερειακού ******************************
με την οποία επιβλήθηκε σε βάρος της προσφεύγουσας, κατ’ επίκληση των διατάξεων του άρθρου 16 του ν. 2639/1998 (ΦΕΚ Α’ 205), πρόστιμο, ύψους ***************** ευρώ, για αποδιδόμενη σε αυτήν παράβαση των διατάξεων του άρθρου 4 του ν. 1568/1985 και του άρθρου 4 του π.δ. 17/1996. Με το περιεχόμενο αυτό η κρινόμενη προσφυγή αρμοδίως εισάγεται προς εκδίκαση στο Δικαστήριο αυτό, ασκείται δε εν γένει παραδεκτώς και πρέπει να εξεταστεί περαιτέρω ως προς την ουσιαστική βασιμότητά της.
2. Επειδή, το άρθρο 4 παρ. 1 του Π.Δ/τος 17/1996 «Μέτρα ασφαλείας υγείας των εργαζομένων» (Α΄11), ορίζει, μεταξύ άλλων, ότι: «1. Στις επιχειρήσεις που απασχολούν κατά ετήσιο μέσο όρο πάνω από πενήντα (50) και άνω εργαζομένους, ο εργοδότης έχει υποχρέωση να χρησιμοποιεί τις υπηρεσίες τεχνικού ασφάλειας και γιατρού εργασίας σύμφωνα με το κεφάλαιο Α΄του ν.1568/1985, το παρόν διάταγμα και τους ειδικότερους όρους που ορίζονται στο π.δ. 294/1988». Εξάλλου, το άρθρο 4 του Ν. 1568/1985 «Υγιεινή και ασφάλεια των εργαζόμενων» (Α΄177) ορίζει ότι: «1. Στις επιχειρήσεις που απασχολούν κατά ετήσιο μέσο όρο πάνω από πενήντα (50) εργαζομένους, ο εργοδότης έχει υποχρέωση να χρησιμοποιεί τις υπηρεσίες τεχνικού ασφάλειας και γιατρού εργασίας. 2. Παραρτήματα, υποκαταστήματα, χωριστές εγκαταστάσεις ή αυτοτελείς εκμεταλλεύσεις, εξαρτημένες από την κύρια επιχείρηση, θεωρούνται αυτοτελείς επιχειρήσεις για την εφαρμογή του κεφαλαίου αυτού, εφόσον απέχουν μεταξύ τους ή από την κύρια επιχείρηση τόσο, ώστε να δυσχεραίνεται το έργο του τεχνικού ασφάλειας και του γιατρού εργασίας, κατά την απόφαση του επιθεωρητή εργασίας στον οποίο μπορεί να προσφύγει κάθε μέρος σε περίπτωση διαφωνίας. Κατά της απόφασης του επιθεωρητή εργασίας επιτρέπεται προσφυγή ενώπιον του κατά τόπο αρμόδιου ειρηνοδίκη κατά τις διατάξεις της πολιτικής δικονομίας περί εργατικών διαφορών….».
3. Επειδή, ακόμη, στο άρθρο 24 του ν. 2224/1994 (Α΄112) ορίζεται ότι: «1. Σε κάθε εργοδότη, κατασκευαστή, παρασκευαστή, εισαγωγέα, προμηθευτή, που παραβαίνει τις διατάξεις της νομοθεσίας για την υγιεινή και ασφάλεια της εργασίας, ανεξάρτητα από τις ποινικές κυρώσεις, επιβάλλεται με αιτιολογημένη πράξη του αρμόδιου Προϊσταμένου Κέντρου Πρόληψης Επαγγελματικού Κινδύνου ή του ελέγξαντος Ειδικού Επιθεωρητή Εργασίας και ύστερα από προηγούμενη πρόσκληση του εργοδότη για παροχή εξηγήσεων: α. [όπως αντικαταστάθηκε ως άνω με το άρθρο 8 παρ.2 Ν.3762/2009,ΦΕΚ Α 75] Πρόστιμο για καθεμία παράβαση, από πεντακόσια ευρώ (500,00€) μέχρι πενήντα χιλιάδες ευρώ (50.000,00€). […] 3. Κατά την επιλογή και επιβολή των παραπάνω διοικητικών ποινών λαμβάνονται υπόψη ιδίως: α) Η αμεσότητα, η σοβαρότητα και η έκταση του κινδύνου. β) Η σοβαρότητα της παράβασης, η τυχόν επαναλαμβανόμενη μη συμμόρφωση στις υποδείξεις των αρμόδιων οργάνων, οι παρόμοιες παραβάσεις, για τις οποίες έχουν επιβληθεί κυρώσεις στο παρελθόν και ο βαθμός υπαιτιότητας. 4. Πριν από την επιβολή των παραπάνω διοικητικών κυρώσεων μπορεί να χορηγηθεί εύλογη προθεσμία μέχρι τριάντα (30) ημερών για συμμόρφωση ή να παραταθεί μία μόνο φορά η προθεσμία και έως δέκα (10) ημέρες, αν κριθεί ότι εκείνη που χορηγήθηκε αρχικά δεν ήταν επαρκής […]». Επίσης, στα άρθρα 6 και 16 του ν.2639/1998 «Ρύθμιση εργασιακών σχέσεων, σύσταση Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας και άλλες διατάξεις» (ΦΕΚ Α΄ 205), όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 8 παρ.1 Ν.3762/15.5.2009 (Α΄ 75), ορίζονται τα εξής: Άρθρο 6: ««1. Συνιστάται στο Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων υπηρεσία με τον τίτλο “Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας” (Σ.ΕΠ.Ε.), υπαγόμενη απευθείας στον Υπουργό Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων … 2. Το Σ.ΕΠ.Ε. έχει ως κύριο έργο: α. Την επίβλεψη και τον έλεγχο της εφαρμογής των διατάξεων της εργατικής νομοθεσίας. β. Την έρευνα, ανακάλυψη και δίωξη, σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις, των παραβατών της εργατικής νομοθεσίας. γ. …», στο άρθρο 7 ότι: «1. Το Σ.ΕΠ.Ε. έχει τις εξής αρμοδιότητες: α. Να ελέγχει όλες τις επιχειρήσεις και γενικότερα κάθε ιδιωτικό ή δημόσιο χώρο εργασίας ή χώρο όπου υπάρχει υπόνοια ότι απασχολούνται εργαζόμενοι, εκτός από τις περιπτώσεις που ορίζεται διαφορετικά από ειδικές διατάξεις. β. Να προβαίνει σε κάθε είδους αναγκαία εξέταση, έλεγχο ή έρευνα αναφορικά με τη διαπίστωση της τήρησης και εφαρμογής των διατάξεων της εργατικής νομοθεσίας, της σχετικής με τους όρους και τις συνθήκες εργασίας, ιδίως… την ασφάλεια και την υγεία των εργαζομένων … γ. … ε. Να λαμβάνει άμεσα διοικητικά μέτρα, να επιβάλλει τις προβλεπόμενες διοικητικές κυρώσεις ή να προσφεύγει στη δικαιοσύνη για την επιβολή των ποινών κυρώσεων ή, κατά την κρίση του, να χορηγεί εύλογη προθεσμία για τη συμμόρφωση με τις προβλεπόμενες διατάξεις. στ. … 2. Οι αρμοδιότητες του Σ.ΕΠ.Ε. εκτείνονται σε όλη την ελληνική επικράτεια και ασκούνται από τις κεντρικές και τις περιφερειακές υπηρεσίες του. 3. …». Άρθρο 16: «1. Στον εργοδότη που παραβαίνει τις διατάξεις της εργατικής νομοθεσίας επιβάλλεται, με αιτιολογημένη πράξη του αρμόδιου Προϊσταμένου Διεύθυνσης Κοινωνικής Επιθεώρησης Εργασίας ή Κέντρου Πρόληψης Επαγγελματικού Κινδύνου ή του ελέγξαντος Ειδικού Επιθεωρητή Εργασίας και ύστερα από προηγούμενη πρόσκληση του εργοδότη για παροχή εξηγήσεων: α. Πρόστιμο για κάθε μια παράβαση, από πεντακόσια ευρώ (500) μέχρι πενήντα χιλιάδες ευρώ (50.000,00€). β… 3. Για την επιβολή των παραπάνω διοικητικών κυρώσεων συνεκτιμώνται η σοβαρότητα της παράβασης, η τυχόν επαναλαμβανόμενη μη συμμόρφωση στις υποδείξεις των αρμόδιων οργάνων, οι παρόμοιες παραβάσεις, για τις οποίες έχουν επιβληθεί κυρώσεις στο παρελθόν και ο βαθμός υπαιτιότητας…».
4. Επειδή, στην προκείμενη περίπτωση, από τα στοιχεία της δικογραφίας, προκύπτουν τα ακόλουθα: Σε έλεγχο που διενεργήθηκε στις 3.11.2009 από όργανα του ΚΕΠΕΚ Μακεδονίας – Θράκης σχετικά με την ανάθεση καθηκόντων τεχνικού ασφαλείας από την προσφεύγουσα τεχνική εταιρία στο έργο «Ανέγερση 25 κατοικιών κλπ. με την επωνυμία ΑΞΙΟΥΠΟΛΗ ΙΙ», διαπιστώθηκε και υποδείχθηκε στην επιχείρηση ότι θα πρέπει να συμπληρώσει το ειδικό έντυπο 2, επί του οποίου θα φαίνονταν όλα τα έργα που ήταν σε εξέλιξη καθώς και να γνωστοποιηθεί ο συνολικός αριθμός εργαζομένων στη επιχείρησή της πανελλαδικά. Επίσης, έγινε μνεία ότι εάν απασχολούνται περισσότεροι από 50 εργαζόμενοι, θα έπρεπε η εταιρία να χρησιμοποιήσει τις υπηρεσίες γιατρού εργασίας. Για τις ανωτέρω διαπιστώσεις – παρατηρήσεις συνετάγη το 4529 δελτίο ελέγχου, στο οποίο αναγράφεται αριθμός προσωπικού 30 άτομα και έδρα της επιχείρησης η οδός…………………… Στις 3.3.2010 η προσφεύγουσα υπέβαλε στα αρμόδια όργανα την υπ΄αρ. 803 γνωστοποίηση ανάθεσης καθηκόντων τεχνικού ασφαλείας / γιατρού εργασίας (έντυπο 2) στο οποίο αναφέρεται σύνολο εργαζομένων 95 άτομα και στην εγκατάσταση Αξιούπολη – Κιλκίς 30 άτομα. Ακολούθως, εκδόθηκε το υπ΄αρ. 2275/3.3.2010 δελτίο επανελέγχου, σύμφωνα με το οποίο από το ανωτέρω έντυπο 2 προέκυψε υποχρέωση της επιχείρησης να αναθέσει καθήκοντα ιατρού εργασίας και κλήθηκε εντός 5 ημερών να γνωρίσει εγγράφως τους λόγους περί μη ανάθεσης των σχετικών καθηκόντων. Ανταποκρινόμενη στην ανωτέρω κλήση, η προσφεύγουσα υπέβαλε στο ΚΕΠΕΚ Μακεδονίας – Θράκης το από 9.3.2010 έγγραφο, με το οποίο ενημέρωνε ότι απευθύνθηκε σε ιατρούς εργασίας της λίστας του ιατρικού συλλόγου Θεσσαλονίκης και ο μόνος που κατέστη δυνατή η επαφή μαζί του αρνήθηκε να απασχοληθεί σε αυτήν, εν συνεχεία, δε, απευθύνθηκε στον ιατρικό σύλλογο του Κιλκίς που δεν είχε λίστα ιατρών εργασίας, ο ιατρός δε από την περιοχή Κιλκίς με τον οποίον ήρθε η προσφεύγουσα σε επικοινωνία δεν είχε την εκ του νόμου απαιτούμενη βεβαίωση ιατρού εργασίας. Σχετικώς, προσκομίστηκε υπεύθυνη δήλωση του νομίμου εκπροσώπου της επιχείρησης περί των ανωτέρω ενεργειών. Κατόπιν των ανωτέρω, η Διευθύντρια του Περιφερειακού …………………………
5. Επειδή, ήδη η προσφεύγουσα με την κρινόμενη προσφυγή της, όπως αυτή αναπτύσσεται με το παραδεκτώς κατατεθέν από 28.9.2017 υπόμνημα, ζητεί την ακύρωση της ως άνω Π.Ε.Π., προβάλλοντας ότι αυτή εκδόθηκε κατ΄εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου, καθώς στο εργοτάξιό της στην Αξιούπολη Νομού Κιλκίς, δραστηριότητα για την οποία της επεβλήθη το πρόστιμο, απασχολούσε 30 εργαζομένους και επομένως δεν πληρούται η εκ του νόμου προβλεπόμενη προϋπόθεση για την επιβολή του ενδίκου προστίμου, δοθέντος ότι για τη επιβολή του απαιτείται ο αριθμός των εργαζομένων στην επιχείρηση να υπερβαίνει τους 50, λαμβανομένου, σε κάθε περίπτωση, υπόψη ότι το σχετικό εργοτάξιο αποτελεί χωριστή εγκατάσταση εργαζομένων για την οποία πρέπει να λάβει χώρα αυτοτελής υπολογισμός του αριθμού των εργαζομένων, σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 4 παρ. 2 του ν. 1568/1985. Περαιτέρω προβάλλει, ότι σε κάθε περίπτωση η προσβαλλόμενη πράξη αντίκειται στην αρχή της αναλογικότητας καθώς κατά την επιμέτρηση του ύψους του επιβλητέου προστίμου δεν συνεκτιμήθηκε η βαρύτητα της παράβασης, ο βαθμός υπαιτιότητάς της και η τυχόν μη συμμόρφωσή της στο παρελθόν σε υποδείξεις της υπηρεσίας αναφορικά με την εφαρμογή των υπό του νόμου οριζομένων. Αντιθέτως, με την από 06.09.2017 έκθεση απόψεων το καθού η προσφυγή ισχυρίζεται, μεταξύ άλλων, ότι για τον υπολογισμό του αριθμού των εργαζομένων σε μια επιχείρηση ώστε να κριθεί εάν υπάρχει υποχρέωση παροχής υπηρεσιών ιατρού εργασίας, αθροίζονται όλοι οι εργαζόμενοι στην επιχείρηση αυτή οπουδήποτε και εάν αυτοί παρέχουν εργασία και ανεξάρτητα εάν η επιχείρηση έχει υποκαταστήματα ή παραρτήματα ή άλλες εγκαταστάσεις σε διάφορες περιοχές της χώρας , ότι η εταιρία είχε ενημερωθεί ότι μπορούσε να αναζητήσει ιατρούς εργασίας είτε ειδικούς είτε με άλλη ειδικότητα, έχοντες τη σχετική εμπειρία και σε όμορους νομούς ή και σε εταιρίες που παρέχουν αυτές τις υπηρεσίες, δόθηκε δε σε αυτήν ικανή προθεσμία τεσσάρων μηνών από τη στιγμή που ενημερώθηκε για τη σχετική υποχρέωσή της, προκειμένου να συμμορφωθεί.
6. Επειδή, με τα δεδομένα αυτά, το Δικαστήριο λαμβάνοντας υπόψη ότι: α) η προσφεύγουσα τεχνική εταιρεία με κύρια έδρα της δραστηριότητάς της την Αθήνα, διατηρούσε εγκατάσταση εργοταξίου στην Αξιούπολη Κιλκίς, β) όπως προβάλλει η προσφεύγουσα εταιρεία και δεν αμφισβητείται από την πλευρά του καθού η προσφυγή Δημοσίου, αυτή κατά τον κρίσιμο χρόνο, απασχολούσε στο εργοτάξιό της στο Κιλκίς τριάντα (30) άτομα, κρίνει ότι αυτή δεν υπέπεσε στην παράβαση της εργατικής νομοθεσίας, για την οποία επιβλήθηκε το ένδικο πρόστιμο καθόσον, από το συνδυασμό των διατάξεων των παραγράφων 1 και 2 του άρθρου 4 του ν. 1568/1985, που προεκτέθηκαν, συνάγεται ότι, όταν μια επιχείρηση διαθέτει περισσότερα από ένα τμήματα ή υποκαταστήματα ή χωριστές εγκαταστάσεις, όπως συμβαίνει στην κρινόμενη περίπτωση, υποχρέωση χρήσης υπηρεσιών γιατρού εργασίας υπάρχει, όταν ο αριθμός των απασχολούμενων ατόμων υπερβαίνει τα πενήντα (50), ξεχωριστά κατά υποκατάστημα ή χωριστή εγκατάσταση και όχι αθροιστικώς, για όλα τα τμήματα ή υποκαταστήματα (βλ.ΔΕφΘεσ. 246/2012). Είναι, δε, αδιάφορο εν προκειμένω το γεγονός ότι η προσφεύγουσα εταιρεία σε κάθε περίπτωση προέβη σε απόπειρα ανεύρεσης ιατρού εργασίας. Κατόπιν τούτου, μη νομίμως με την προσβαλλόμενη απόφαση της Διευθύντριας ******************************
7. Επειδή, κατ’ ακολουθία η κρινόμενη προσφυγή πρέπει να γίνει δεκτή και να ακυρωθεί η υπ’ αριθ. 1283/16.03.2010 απόφαση της Διευθύντριας του Περιφερειακού
******************************
ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ
Δέχεται την προσφυγή.
Ακυρώνει την υπ΄αρ. πρωτ. 1283/16.03.2010 Πράξη Επιβολής Προστίμου (Π.Ε.Π.) της Διευθύντριας του Περιφερειακού ******************************
Διατάσσει την απόδοση στην προσφεύγουσα εταιρεία του καταβληθέντος παραβόλου. Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε σε δημόσια συνεδρίαση στη Θεσσαλονίκη στις 11.12.2017.
Ο Δικαστής Αλέξανδρος Κελτιμλίδης
Η Γραμματέας Γεωργία Μπόζη
Comments are closed